Joy Mariama Smith is in Philadelphia (VS) geboren en nu gevestigd in Amsterdam. Hen is bewegingskunstenaar, activist en educator. Hun werk is geworteld in maatschappelijk geëngageerde kunstpraktijken en richt zich op kwesties die te maken hebben met zichtbaarheid, geprojecteerde identiteiten en zelfrepresentatie. Door middel van dans, performances en installaties onderzoekt hen de wisselwerking tussen het lichaam en de culturele, sociale en fysieke omgeving.
Instemming en agency zijn integraal onderdeel van hun praktijk. Smith heeft een sterke improvisatiepraktijk die 20 jaar omspant, en is actief (geweest) als performance-, installatie- en bewegingskunstenaar, activist, facilitator, curator en architectuurontwerper. Als hen ervoor kiest les te geven, dan gebeurt dat met een actieve inspanning om inclusieve plekken te ondersteunen.
Smith studeerde aan het Dutch Art Institute in Arnhem, de NewSchool of Architecture & Design in San Diego, L’École Internationale de Théâtre Jacques Lecoq in Parijs en het Oberlin College in Ohio. Hun werk is internationaal uitgevoerd bij onder meer If I Can’t Dance Edition VI – Event and Duration in Amsterdam, SoLow Festival in Philadelphia, Freedom of Movement in het Stedelijk Museum Amsterdam en Ponderosa Movement & Discovery in Stolzenhagen, Duitsland. Hen was in 2019-2020 Fellow bij BAK, Utrecht, en doceert momenteel aan de School for New Dance Development (SNDO) in Amsterdam.
Black Joy/White Fragility (2021)
Performance-installatie
Twee modaliteiten: geactiveerd (als durationele performance) en non-geactiveerd (als installatie)
Roze neonbord, 2 kristallen & discobal (vaste elementen)
Variabele afmetingen
Black Joy/White Fragility is een performance-installatie over de QTBIPOC* ervaring binnen de clubcultuur en een belichaamde esthetiek van mogelijkheid. De installatie transformeert de (institutionele) context waarin het werk gepresenteerd wordt tot een hybride sociale locatie die doet denken aan een alternatieve clubruimte binnen de tegencultuur . Het ontwerp is gebaseerd op ruimtes in (verschillende) subculturen die worden gebouwd, beheerd en bewoond door gemarginaliseerde personen. Met gebruik van zware bastonen, collectief plezier een actieve praktijk van toestemming creëren de kunstenaar en de performers hier gezamenlijk een helende, transformatieve ruimte voor lichamen van kleur.
De geactiveerde modus is een feestelijke, verdiepende locatiespecifieke performance-installatie die een ruimte biedt om Zwarte vreugde te ervaren en uit te drukken. QTBIPOC performers dansen samen op uiteenlopende soorten clubmuziek, gemixt door verschillende dj’s, in een ongelimiteerd sociale setting. Tegelijk wordt het werk door alle performers ondersteund terwijl de alledaagse routine in het museum wordt doorbroken.
Black Joy/White Fragility werd geproduceerd in de context van het Special Project 2020/21 en voor het eerst tentoongesteld in Kunstinstituut Melly (1 – 24 okt 2021). Voor deze tentoonstelling ontwierp de kunstenaar tevens een serie T-shirts in het verlengde van het werk, om de emotionele lading van Black Joy/White Fragility ook buiten de muren van het museum te verspreiden. De installatieversie van het werk is aangekocht en gedoneerd aan de Rijkscollectie, en zal in combinatie met zijn geactiveerde (performatieve) modus beschikbaar zijn voor toekomstige bruiklenen.
*(Queer, Trans, Black, Indigenous, People of Color)